Jak zapewne pamiętamy, Polska ogłosiła stan zagrożenia epidemicznego w związku z epidemią COVID-19 w dniu 14 marca 2020 roku. Pomni na regulacje obowiązujące wówczas w RP, powinniśmy zastanowić się, czy wyciągnięto wnioski z podejmowanych kroków i przyjmowanych rozwiązań. Wydaje się oczywiste, że w tego typu sytuacjach podstawą powinna być odpowiednia edukacja społeczeństwa i przejrzystość w działaniu władzy i służb, tak by osiągnąć zaufanie do ich poczynań w tym zakresie. Służyć temu mogłaby prawidłowo zorganizowana komunikacja strategiczna, jako element zarządzania kryzysowego i szerzej systemu kierowania bezpieczeństwem narodowym, która – jak się wydaje, analizując przekaz na temat różnych nadzwyczajnych sytuacji w Polsce, praktycznie nie istnieje.